Afgelopen zondag zijn we met de doorreis begonnen in Botswana. Het grote verschil wat we meteen merkte in de auto met Zuid-Afrika is de temperatuur. Hoe meer landinwaarts we kwamen hoe hoger de temperaturen gingen, inmiddels zitten we 's middags rond de veertig graden!

Zondag kwamen we aan in de Rhino Sanctunary even over de grens in Botswana. Dit park is begonnen met 5 witte neushoorns ter bescherming van het diersoort. Inmiddels zitten ze op 40 witte neushoorns en hebben ze ook 5 zwarte neushoorns. (Het verschil is niet de kleur, maar de hoorn/grootte etc) Het jagen is een groot probleem in Afrika dus dit soort initiatieven wordt door de lokale bevolking erg gesteund. Bij aankomst na het opzetten van de tent hebben we een game drive gedaan van ongeveer twee uur en neushoorns en andere diersoorten gespot! Wat een prachtige beesten om zo in het 'wild' te zien!

Maar daarna begon voor mij pas het echte avontuur, namelijk het kamperen. Dit is misschien mijn naïviteit maar ik had het wat minder basic verwacht. Het vieze wc hokje was namelijk ook nog 10 min lopen door de het zand en overal zaten beesten (kevers, spinnen, libellen etc.). We sliepen nog midden in het park dus kans bestond dat we wakker konden worden van wilde dieren naast m'n tent. Nou slaap lekker. Gelukkig waren we moe van de lange rit.

Dus zonder ochtend douche vertrokken we de volgende ochtend, nu om 6u, richting het noorden. Inmiddels leerden we de groep beter kennen in de bus en ging de tijd aardig snel. Bij aankomst in Maun zijn we eerst de stad in geweest om te lunchen, pinnen en te shoppen. Deze stad heeft veel last van stroom uitval dus helaas waren veel ATM's out of order. De wel werkende automaten pakte geen MasterCard omdat ze in Afrika voornamelijk met VISA werken, gelukkig konden we nog zuid Afrikaans geld wisselen. Bij aankomst op de nieuwe camping hebben we heerlijk genoten van het zwembad! Na twee dagen zweten in de bus had de hele groep een 'welkom terug op aarde' momentje. Genieten!

'S avonds had het hotel die bij de camping hoorde dans avond en lieten ze verschillende lokale dansen zien met gezang. Ze deden ontzettend hun best en maakte het interactief. Afwisselend mochten we dus naar voren om mee te doen. Jullie raden dus al wie het spits mocht afbijten om naar hun zeggen een echte botswanese vrouw te worden. Ik ben geslaagd!

De volgende dag begon het hoogtepunt van de reis, zo werd ons van te voren verteld, drie dagen naar een onbewoond eiland van de Okavanga Delta. Botswana bestaat voornamelijk uit (mini) woestijnen, om plots tussen de zandvlaktes een delta te zien van kilometers groot is een vreemde gewaarwording. Daar stonden onze lokale 'bosjesmannen' op ons te wachten om ons per mokoro ( een soort smalle kano) te vervoeren naar 1 van de vele eilanden. Ik had oude misschien wat verwilderde mannen met kleden om of ringen in hun lippen (zoals op tv/internet) verwacht maar in plaats daarvan waren het gewone jongens/ mannen van rond de 30 in spijkerbroeken en sneakers. Gaaf was om te zien hoe ze al onze bagage binnen enkele minuten in deze kleine bootjes hadden en luxe stoelen voor ons hadden gecreëerd met onze eigen campingmatjes. De mannen stonden achterop de boot en duwde met een stok de boot voort (zoals in Venetië). Gedurende de rit wou onze bosjesman genaamd Ruben graag met ons zijn Engels oefenen. Hij is nooit naar school geweest en wil graag blijven oefenen. Op den duur vroeg hij naar mijn angsten voor wilde dieren. Natuurlijk liet ik mij niet kennen en was ik nergens bang voor. En daar waren we midden in de delta opeens oog in oog met een meer vol met nijlpaarden. Gelukkig wisten de bosjesmannen hier wel raad mee en zolang ze dicht langs het riet voorbij gaan laten ze je met rust. Na deze tocht te hebben overleefd kwamen we op ons onbewoonde eilandje aan.

De tenten werden opgezet en een 'bush-toilet' werd gegraven. Er kwam een stalen constructie boven het gat met een wc bril, dus je had nog enigszins het idee van een wc.

Omdat het overdag te warm is om iets te doen hebben we een avond en een ochtend wandelingen gedaan over twee eilanden. Vrij vreemd vond ik dat er veel wilde diersoorten leven op de eilanden zoals olifanten, giraffen, zebra's etc. iets minder was ik blij met het nieuws dat alle slangen soorten voorkomen en dat we dus goed moesten uitkijken waar we liepen. De bosjesmannen zien er dan totaal niet als bosjesmannen uit, ze weten alles over de natuur, de dieren en alle lokale gebruiken. Gek om te zien dat zij in een boom klimmen voor een beetje bereik van hun mobiele telefoon. De tweede avond hebben de bosjes mannen hun lokale liederen laten horen met natuurlijk gedans. Leuk om te zien hoe soepel de mannen hier zijn en zonder schaamte uit volle borst zingen en met hun kont schudden. Dat zullen we nooit in Nederland tegen komen.

De derde dag hebben we afscheid genomen van onze bosjesmannen en zitten we in hetzelfde hotel in Maun.

Morgen vertrekken we naar Chobe National Park. Keep you updated!