The Smoke that Thunders

Na een lange tocht kwamen we vrijdag aan bij Chobe National Park. Het grote toeristische trekpleister van Botswana. Wat een rivier heeft die 4 landen aan elkaar verbind: de Zambezie. Namibië, Botswana, Zambia & Zimbabwe. Bij wijze van kan je deze vier landen 'bezoeken' in 10 min tijd. Bij aankomst hebben we een Sunset cruise gedaan. Vanuit de boot hebben we olifanten, nijlpaarden, buffels, koedoe's, pumba's etc gezien. En natuurlijk een mooie zonsondergang! Omdat we van mening waren dat het zonde was zo kort in het park te verblijven hebben we 's ochtends met het grootste deel van de groep nog een ochtenddrive gedaan in een 4x4 truck. Onze gids kreeg een lastige opdracht, we wouden graag katachtigen spotten: leeuwen en luipaarden. Deze top gids kreeg het tot onze vreugde, beide voor elkaar. Omdat het om 7u 's ochtends al warm wordt lagen de luipaarden verstopt in bomen en de leeuwen in de schaduw op de grond. En natuurlijk niet bij dicht elkaar. Wat een prachtige beesten, onze big5 was compleet!

Daarna ging de reis verder nog naar Zimbabwe. Een land in chaos, zo werd ons verteld. De werkloosheid is hier enorm evenals de corruptie. De Zimbabwaanse dollar was op den duur zo weinig waard dat er alleen maar briefjes van biljoenen en triljoenen in omloop waren dat zij nu geen eigen geld hebben en de US dollar gebruiken! Het vrijwel enige wat het land aantrekkelijk voor toeristen maakt is de Victoria Falls! En die zijn echt prachtig! Ondanks het laagwater is (het regenseizoen begint over twee week) waren de watervallen nog steeds heel groot! Daar kan je wel uren naar blijven kijken!

Zimbabwe heeft een nieuwe stad(dorp) om de watervallen heen gebouwd, genaamd: Victoria Falls, om zo nog inkomsten te werven. Het aantal verzonnen banen is hier echt enorm. We schrokken er constant van. Alles wordt verkocht op straat aan de toeristen. De verkopers lopen zo drie straten met je mee in de hoop je van gedachten te veranderen. Ze willen zelfs jou kleren/schoenen kopen voor een paar dollar in de hoop ze door te verkopen voor meer. Alles wordt na je geroepen: ze hebben nog niks verkocht vandaag, ze kunnen al een week niet eten, maar vaak: i have no money, please help me. Toch wordt er geadviseerd flink te onderhandelen in je aankoop van je souvenirs. Ze vragen zo het zesdubbele dan de daadwerkelijke waarde Gelukkig is onderhandelen Jeroen z'n specialiteit.

Het enige waar Zimbabwe echt veel geld aan verdienen zijn de watervallen zelf. Overal heb je bedrijven die activiteiten aanbieden voor rond $100,- , echt belachelijk veel, maar blijkbaar gaat iedereen akkoord. Waar al dat geld blijft is een raadsel. Naar horen zeggen is voornamelijk de president hierin corrupt. Maar goed, wij gingen dus ook maar akkoord. Slechte toeristen hè? Ik had nog een verjaardagscadeau tegoed van jeroen dus mocht ik een activiteit uitkiezen, dit werd de Gorge Swing. Een sprong van 72m vanaf een 120m hoog platform. Ik denk het engste wat ik ooit heb gedaan!! Maar zeker gaan we dit nooit vergeten. Ook Jeroen was blij met m'n keuze, haha. En hij mocht natuurlijk als eerst.

Na deze extra nacht in Victoria Falls moesten we toch echt afscheid nemen van de groep. De meeste mensen gaan verder met de groepsreis door Zimbabwe heen en Kruger park in zuid Afrika. Een super leuke tijd gehad ondanks 'the basic camping'.

Wij gaan zelf verder naar Johannesburg waar we het Kruger park nog gaan ontdekken! Zimbabwe valt ons erg tegen qua prijzen (alles kost het dubbele vergeleken met zuid-Afrika en Botswana) en qua land dus voor een paar dagen naar zuid-Afrika leek ons leuker. We slapen in Nelspruit vlak bij de grens van het Krugerpark!

Botswaanse bosjesmannen met mobiele telefoons

Afgelopen zondag zijn we met de doorreis begonnen in Botswana. Het grote verschil wat we meteen merkte in de auto met Zuid-Afrika is de temperatuur. Hoe meer landinwaarts we kwamen hoe hoger de temperaturen gingen, inmiddels zitten we 's middags rond de veertig graden!

Zondag kwamen we aan in de Rhino Sanctunary even over de grens in Botswana. Dit park is begonnen met 5 witte neushoorns ter bescherming van het diersoort. Inmiddels zitten ze op 40 witte neushoorns en hebben ze ook 5 zwarte neushoorns. (Het verschil is niet de kleur, maar de hoorn/grootte etc) Het jagen is een groot probleem in Afrika dus dit soort initiatieven wordt door de lokale bevolking erg gesteund. Bij aankomst na het opzetten van de tent hebben we een game drive gedaan van ongeveer twee uur en neushoorns en andere diersoorten gespot! Wat een prachtige beesten om zo in het 'wild' te zien!

Maar daarna begon voor mij pas het echte avontuur, namelijk het kamperen. Dit is misschien mijn naïviteit maar ik had het wat minder basic verwacht. Het vieze wc hokje was namelijk ook nog 10 min lopen door de het zand en overal zaten beesten (kevers, spinnen, libellen etc.). We sliepen nog midden in het park dus kans bestond dat we wakker konden worden van wilde dieren naast m'n tent. Nou slaap lekker. Gelukkig waren we moe van de lange rit.

Dus zonder ochtend douche vertrokken we de volgende ochtend, nu om 6u, richting het noorden. Inmiddels leerden we de groep beter kennen in de bus en ging de tijd aardig snel. Bij aankomst in Maun zijn we eerst de stad in geweest om te lunchen, pinnen en te shoppen. Deze stad heeft veel last van stroom uitval dus helaas waren veel ATM's out of order. De wel werkende automaten pakte geen MasterCard omdat ze in Afrika voornamelijk met VISA werken, gelukkig konden we nog zuid Afrikaans geld wisselen. Bij aankomst op de nieuwe camping hebben we heerlijk genoten van het zwembad! Na twee dagen zweten in de bus had de hele groep een 'welkom terug op aarde' momentje. Genieten!

'S avonds had het hotel die bij de camping hoorde dans avond en lieten ze verschillende lokale dansen zien met gezang. Ze deden ontzettend hun best en maakte het interactief. Afwisselend mochten we dus naar voren om mee te doen. Jullie raden dus al wie het spits mocht afbijten om naar hun zeggen een echte botswanese vrouw te worden. Ik ben geslaagd!

De volgende dag begon het hoogtepunt van de reis, zo werd ons van te voren verteld, drie dagen naar een onbewoond eiland van de Okavanga Delta. Botswana bestaat voornamelijk uit (mini) woestijnen, om plots tussen de zandvlaktes een delta te zien van kilometers groot is een vreemde gewaarwording. Daar stonden onze lokale 'bosjesmannen' op ons te wachten om ons per mokoro ( een soort smalle kano) te vervoeren naar 1 van de vele eilanden. Ik had oude misschien wat verwilderde mannen met kleden om of ringen in hun lippen (zoals op tv/internet) verwacht maar in plaats daarvan waren het gewone jongens/ mannen van rond de 30 in spijkerbroeken en sneakers. Gaaf was om te zien hoe ze al onze bagage binnen enkele minuten in deze kleine bootjes hadden en luxe stoelen voor ons hadden gecreëerd met onze eigen campingmatjes. De mannen stonden achterop de boot en duwde met een stok de boot voort (zoals in Venetië). Gedurende de rit wou onze bosjesman genaamd Ruben graag met ons zijn Engels oefenen. Hij is nooit naar school geweest en wil graag blijven oefenen. Op den duur vroeg hij naar mijn angsten voor wilde dieren. Natuurlijk liet ik mij niet kennen en was ik nergens bang voor. En daar waren we midden in de delta opeens oog in oog met een meer vol met nijlpaarden. Gelukkig wisten de bosjesmannen hier wel raad mee en zolang ze dicht langs het riet voorbij gaan laten ze je met rust. Na deze tocht te hebben overleefd kwamen we op ons onbewoonde eilandje aan.

De tenten werden opgezet en een 'bush-toilet' werd gegraven. Er kwam een stalen constructie boven het gat met een wc bril, dus je had nog enigszins het idee van een wc.

Omdat het overdag te warm is om iets te doen hebben we een avond en een ochtend wandelingen gedaan over twee eilanden. Vrij vreemd vond ik dat er veel wilde diersoorten leven op de eilanden zoals olifanten, giraffen, zebra's etc. iets minder was ik blij met het nieuws dat alle slangen soorten voorkomen en dat we dus goed moesten uitkijken waar we liepen. De bosjesmannen zien er dan totaal niet als bosjesmannen uit, ze weten alles over de natuur, de dieren en alle lokale gebruiken. Gek om te zien dat zij in een boom klimmen voor een beetje bereik van hun mobiele telefoon. De tweede avond hebben de bosjes mannen hun lokale liederen laten horen met natuurlijk gedans. Leuk om te zien hoe soepel de mannen hier zijn en zonder schaamte uit volle borst zingen en met hun kont schudden. Dat zullen we nooit in Nederland tegen komen.

De derde dag hebben we afscheid genomen van onze bosjesmannen en zitten we in hetzelfde hotel in Maun.

Morgen vertrekken we naar Chobe National Park. Keep you updated!

Leaving SA

Inmiddels zitten we alweer in de bus naar Botswana en zijn we bijna twee week in Zuid-Afrika geweest. Wat is het meeste bijgebleven? De grote olifanten, prachtige bergen, mega voetbalstadions, de liefde voor rugby die door alle steden heen te voelen is maar voornamelijk het verschil tussen zwart en wit.

In het apartheidsmuseum in Johannesburg hebben we geleerd dat rond 1960 de apartheidswetten zijn aangesteld omdat er op een 'betere' manier met elkaar geleefd diende te worden. Onbegrijpelijk met hoeveel geweld dat gepaard is gegaan. Eind jaren tachtig kon de regering de strijd niet meer aan en werden de gevechten te heftig. Honderden mensen kwamen om het leven die de strijd aan gingen en straten waren vol met protestanten tegen het regime.

Ik kan het me wel voorstellen, overal stond boven of het voor blanken was of voor 'non-whites'. Aparte woonwijken, scholen, winkels, bars etc. alles wat je maar kan bedenken. En ze moesten natuurlijk altijd het DOM-paspoort meenemen, niet in grotere groepjes dan 5 over straat etc. je kunt het zo gek niet bedenken.

Maar goed de protesten hielpen en Nelson Mandela werd in 1990 vrijgelaten. Hij vroeg iedereen zijn wapens neer te leggen, want gevechten deed niemand ten goede. Er werd onderhandeld en er waren voor het eerst verkiezingen waar iedereen mocht stemmen. Dit werd massaal gedaan. Op de foto's in het museum zag je uren lange rijen door de woonwijken heen en voor een goed doel. In 1994 werd Nelson de eerste zwarte president van Zuid-Afrika en hij schafte de apartheid af.

Eigenlijk is het gek dat dit nog maar 20 jaar geleden is maar daarnaast zie je overal dat het nog maar in de kinderstoelen staat. De bevolking doet zijn best maar zorg maar eens dat de mentaliteit veranderd onder de bevolking na 30 jaar lang apartheid.

In Johannesburg was het verschil het meeste te merken. Wij hadden een hotel geboekt in Sandton, een wijk van Johannesburg ongeveer 20 km boven de binnenstad. Een wijk van de blanken. Prachtige huizen/auto's, goed openbaar vervoer, geen straatmarktjes of bedelaars, echt een veilige toeristen omgeving. Ook staat Sandton bekend om zijn mall, 3600 winkels onder 1 dak(lees: Gucci, Ferrari, Swarovski etc). En dan heb je Johannesburg city. Misschien hebben wij drie blanken gezien gedurende de middag?! (In een miljoenenstad hè!) Verder schrokken wij van de hoeveelheid vervallen gebouwen (afgebrand bijv. en waar verder niks meer mee gebeurd) de overvolle straten met verkopers (alles fruit/cd's/kleding/vlees) en bedelaars en niet te vergeten het lawaai op straat. Overal rijden busjes met luidruchtige ' bemanning' die hun busje zo snel mogelijk, zo vol mogelijk, wil krijgen. Je hebt dus een chauffeur en een man (late we zeggen een propper), met een stem van een marktkoopman die de mensen moet regelen. En dan minstens 15 busjes per straat. Wat een gewaarwording.

En dat is het verschil tussen zwart en wit. Het is er nog steeds. En Mandela is hun god. Ik denk dat dat staat voor hoop. Terwijl de (meeste) zuid-Afrikanen best tevreden zijn over hun leven. Zoals onze reisleider van nu vertelde: 'i'm a satisfied south-african. We're ok now.'

Tja wie zijn wij dan om te oordelen dat het nog verre weg van ok is? En misschien wel te schamen voor wat wij, de blanken, deze mensen vroeger allemaal hebben aangedaan. Zij zijn ok en ik denk dat het land elk jaar ook wel vooruitgaat. Maar 40% werkloosheid en miljoenen mensen met HIV is moeilijk weg te werken. Dat het wk wel wat goeds heeft gebracht voor het land geloof ik goed. Maar naast de prachtige boulevards aangelegd in de buurt van de stadions met bijbehorende luxe hots wordt door menig toerist vergeten dat er twee straten daarachter de armoede van het land weer duidelijk zichtbaar is.

Maar zij zijn ok en trots op het jubileum van de afschaffing van de apartheid en dat mag.

Dit is Zuid-Afrika. Een land van vele verschillen in werkelijk alles. Het weer, het landschap, cultuur, taal en mensen. Een aanrader, als je buiten de hotelmuren wil komen natuurlijk.

De groepsreis begint!

Hi lieve lezers,

Vanavond even een kort berichtje aangezien we net gehoord hebben dat onze busreis morgen om 5.00uur begint! ???? dan zullen we 8 dagen zonder internet/stroom zitten aangezien we gaan kamperen! De eerste meeting net gehad en de groep ontmoet. 2 andere stellen en verder alleen reizenden uit nieuw-Zeeland/Australië en verder uit Europa. Een leuke groep en gelukkig voor Jeroen niet 95% vrouwen maar 60/40 is het verdeeld.

Morgen vertrekken we naar Botswana waar we via Maun de Okavanga Delta gaan bezoeken. Daar zullen we drie dagen blijven. De reis zal vervolgen naar Chobe National park en doorgaan naar Zimbabwe voor de Victoria Falls.

Wij gaan snel slapen. ????

De autoreis

Hoi allemaal!

Wat leuk om jullie reacties te lezen! Ga vooral zo door! :D

Afgelopen dagen hebben we voornamelijk in de auto doorgebracht. Kim had namelijk het geweldige idee om 'even' naar Durban te rijden. Jeroen hoorde 'auto' en 'touren langs de kust' en hij was al om. Even hem vergeten te vertellen dat dit vanaf Kaapstad ruim 1700 km was. Ja dat klinkt al veel he? En dan die wegen! Heel normaal als er plots op de snelweg koeien, geiten, of apen oversteken. Verder is het constant berg op en berg af. En een snelweg is vaak gewoon een eenbaansweg. Voor steile bergen heb je even een tweebaansweg omdat zwaar beladen vrachtwagens moeizaam omhoog komen. Verder heb je veel lifters langs de snelwegen, jong en oud. Maar dat durfden we niet aan. De rit was verder prachtig gezien het uitzicht en verder veel gelachen om de Afrikaanse verkeersgebruiken. Al dat getoeter, geknipper met de lampen etc. Ook rijden hier de (Sint Maarten) busjes af en aan van de townships en stoppen op de meest onlogische plekken omdat ze iemand oppikken. Het is dus 'vermoeiend' rijden, waarvan Jeroen de meeste kilometers heeft gemaakt. Ik vond het namelijk vrij eng, haha.

Hoe noordelijker we kwamen hoe 'witter' we ons gingen voelen. Daarom zijn we maar veel doorgereden, heel veilig voelde we ons namelijk niet altijd. Al dat gestaar, heel anders dan rondom Kaapstad. Donderdag vliegen we daarom maar door naar Johannesburg, zaterdag begint de groepsreis naar Botswana en Zimbabwe al!

Oja graag wil ik jullie nog even vertellen dat Jeroen ook z'n eerste buitenlandse verkeersboete heeft gehad. In zuid Afrika is het heel normaal om plots langs de snelweg een bord met 60 neer te zetten omdat ze de berm oid aan het harken zijn en daar dan een politie neer te zetten met een lasergun. Kassa natuurlijk, want niemand rijd dan 60. De boete is dan 400 rand, ongeveer €28. Voor hier best duur.

Tot de volgende keer. Sneeuwt het al in Nederland? Zo neger zijn we nog niet hoor. Het weer is voor Afrikaanse begrippen best slecht, ik heb dus verkeerd m'n tas ingepakt of natuurlijk veel te weinig mee;) haha. (11,8 kg!!)

Off to Durban

Hi allemaal,

Volgens onze reisboekjes is een bezoek aan zuid Afrika niet compleet zonder een bezoek aan de townships. In deze 'dorpen' woont de niet-blanke bevolking (het meeste) van zuid-Afrika. Tijdens de apartheid wou de blanke bevolking namelijk niet op elke hoek van de straat een zwart persoon tegen komen. En stel je voor (onbegrijpelijk) dat je een groepje zwarte mensen tegen zou komen. Dus werden zij verhuist naar plaatsen buiten de grote steden. De zogenaamde townships. Wij zijn met een tour naar 2 townships geweest: Langa & Gugulethu. De eerste is aangelegd door de regering, veelal stenen huizen en een later aangelegde stroom en water voorziening. Wij vonden deze huizen nog 'redelijk oke'. De inwoners moeten wel huur betalen en het meeste deel van het water & stroom. De tweede was een noodgedwongen township, omdat er te weinig woonruimte was in andere steden. (Veel mensen uit de dorpen trekken naar de steden in de hoop op een beter leven en dus werk) Onze reisleider kwam uit het eerste township. Trots vertelde hij over zijn grootouders en het verleden. Maar vooral blij met het leven wat hij nu heeft. Vroeger tijdens de apartheid hadden zwarte mensen namelijk na hun 18-jarige verjaardag een DOM paspoort nodig (ja dom zoals stupid). Onze tour ging dus ook langs een oud dom-loket van het dorp. Er zat een cel in bijvoorbeeld voor als mensen het paspoort niet bij zich hadden of in een groepje van meer dan 5 mensen werden aangetroffen. Heel bijzonder dat de afschaffing hiervan 'maar' 20 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Onze tour moest natuurlijk ook langs het plaatselijke 'restaurant' voor een lokaal lekkernij: schaapshoofd. Een aparte ervaring zullen we het maar ophouden, even koken en na het ontharen smullen maar.

Capetown

Hi allemaal, Dinsdag kwamen wij rond half 5 aan in capetown. De vlucht via Dubai leek eindeloos te duren, aangezien er een groep Maleisiërs naast ons zat die bleven zeuren om vegetarisch eten terwijl zij dit niet hadden doorgegeven bij de vlucht. Gelukkig waren wij voor de crew hierin makkelijk. Van te voren hadden we al een pick-up service geregeld, na de lange vlucht was dit zeker geen overbodige luxe. Onze taxi chauffeur vond het leuk om ons alvast een mini tour te geven in de taxi. Erg leuk! Aangekomen in de lodge konden we genieten van een welverdiende douche en schone kleren. Enthousiast in m'n jurkje liepen we hierna Kaapstad in voor het diner. Al snel ben ik even terug gerend voor wat warmers. Omdat Kaapstad aan de zee ligt waait het hier enorm en heb je een vest zeker nodig. De verschillen tussen arm en rijk, zwart en blank, werden ons al snel duidelijk. Op straat zie je veel dikke auto's rijden met blanke mensen erin. Terwijl op straat is de armoede meteen zichtbaar. Veel zwervers en jonge jongens met zelf verzonnen banen als: parking-Guy bij een parkeerplaats van drie auto's of het verkopen van de lokale daklozenkrant bij stoplichten. De volgende dag zijn we op de toeristen bus gestapt: een zogenaamde Hop-on Hop-off bus om zo de grote stad te herkennen. Prachtige stranden, natuur gebieden en hotel villa's zijn we tegen gekomen. En tot Jeroen z'n grote blijdschap langs het nieuwe (wk) stadion van Kaapstad. Bij houtbay, een groot vissersdorp, hebben we even rond gelopen. Prachtige gekleurde boten die ladingen vol vissen vervoeren. Jammer van de mist, het was vandaag onmogelijk de tafelberg te beklimmen of kaap de goede hoop te spotten. 'S middags maar een tour naar Robben island geboekt. Na een tochtje van 45 minuten op de boot kwamen we aan op dit eiland. Alle (bijna) oud gevangenen en enkele oud-bewakers leven nog op dit eiland voor de toeristen. Erg bijzonder na het verhaal van onze gids. Na alle martelingen en andere on-menselijke taferelen zou je er vanuit gaan dat hij geen voet meer op dit eiland wil zetten. Maar de ex gevangenen zijn zelfs vrienden met de oud-bewakers. En dat allemaal in het licht van Nelson Mandela. Nelson woonde hier 18 jaar in een cel van 2 bij 3. Overdag was er gedwongen arbeid in de brandende zon en verder als zwarte man kreeg hij zeker de helft van het normale gevangenis eten. Erg bijzonder dat deze man dit zo lang heeft overleefd en 95 jaar is geworden. Geen wonder dat hij hier nog zo'n grote held is. Hier schreef hij in het geheim zijn boek. Al deze 'political prisoners' werden verschillende politiek gelegateerde zaken ten laste gelegd. Advocaten, doktoren etc, al deze gevangenen waren goed geschoold en hadden 'teveel' een eigen mening. Zelfs onze gids, die al op 17 jarige leeftijd 'terrorisme' ten laste werd gelegd. In 1991 werden zij allen vrij gelaten en in 1995 werd Nelson als eerste zwarte president gekozen. Nu al bijzonder avontuur, ik ben benieuwd wat ons morgen gaat brengen. Liefs Jeroen en Kim

We gaan vertrekken!

Vanavond is het dan zover. Na maanden sparen en aftellen vertrekken we vanavond (weliswaar met veel spierpijn van gisteren) naar Afrika! Onze reis zal beginnen in Kaapstad, dan rijden we langs de Garden Route naar Durban & Johannesburg. In Johannesburg gaan we met een groepreis door Botswana heen naar de Victoria Falls in Zimbabwe. Via de hoofdstad van Zimbabwe vliegen we weer terug naar Johannesburg en zo weer naar Amsterdam. Benieuwd wat we allemaal meemaken? Volg onze reis ophttp://jeroenkim.reismee.nl/. Tot over 4 weken!